… staat er alweer voorzichtig een andere deur op een kier.

Mooier kunnen we het niet maken, dus we laten de bom maar meteen barsten: We krijgen definitief geen vergunning voor onze droom-finca. Ja, scheld maar even. Dat deden wij ook vanochtend. Nadat we flink hadden gejankt.

Een maand geleden vertrouwden we nog heilig op een goede afloop. De gesprekken bij de gemeente verliepen vlot, dit móest lukken. Na een aantal keer heen en weer bellen en e-mailen, ontvingen we vorige week een uitnodiging. Maandag 23 april werden we om 10.00 uur verwacht op het kantoor van de locoburgemeester. We waren door het dolle: We zouden de vergunning krijgen!
Er waren echter geen vluchten meer te krijgen. Maar dat bleek geen probleem, onze aanwezigheid was niet persé noodzakelijk. De meeting werd gewijzigd in een conference-call. Hadden we toen al nattigheid moeten voelen?

Dat deden we niet. Net als slapen. De zenuwen gierden door ons lijf. Uiteindelijk zaten we vanochtend als twee bange vogeltjes over de telefoon gebogen. We wisten het zeker, dit was het moment waarop ons leven voorgoed zou veranderen.
Het werd een wep-wep-wep moment waar je U tegen zegt. ‘We weten hoe graag jullie dit willen en we willen jullie zo graag helpen, maar een vergunning afgeven voor deze finca zou illegaal zijn.’ Er kon nog een extra ‘Sorry’ vanaf en toen was het ‘Adios’.  Droom in duigen, fijne dag verder.

Vijf minuten hebben we heel hard gehuild. Echt heel hard.
‘Wen, we gaan door’, zei Kim na vijf minuten. Het was prachtig om te ontdekken hoe we precies hetzelfde voelden, we staan exact gelijk in dit avontuur. Het zou nu zo gemakkelijk zijn om op te geven. Negentig procent van de huizen die te koop staan in Chiclana bevindt zich in deze ‘illegale zone’, dus het wordt bijna onmogelijk om een geschikt huis te vinden.
Maar laten wij ons tegenhouden door bijna?

Natuurlijk niet! We gaan door. We doen dit allang niet meer alleen voor onszelf en omdat we onze ouders een fijne oude dag willen bezorgen. We doen het ook voor jullie. Voor al die mensen, bekend en onbekend, die ons zo fantastisch steunen. We lezen jullie lieve reacties op Facebook en al die hartverwarmende opmerkingen bij jullie donaties en kúnnen gewoonweg niet opgeven.

Door wetswijzigingen en herindeling van de grond in Chiclana, wordt het ons wel heel moeilijk gemaakt om juist daar een B&B te openen. Maar er gloort hoop aan de Andalusische horizon.
Er staat namelijk een bestaande B&B te koop. Met vergunning en al. Volgens de Spaanse wet staat een vergunning op adres, dus niet op naam, en kopen we deze met de B&B mee. Of dit ook in Chiclana geldt (tja, je weet tenslotte maar nooit), gaan we eens haarfijn uitzoeken. Deze B&B ligt 50.000 euro boven ons budget, maar hij staat al zeker twee jaar te koop. Met een beetje onderhandelen komen we daar dus misschien ook wel uit. Want anders … Nee, daar denken we nog niet aan.