… DAN GAAN WE!
Jawel, jullie lezen het goed. De bank heeft vertrouwen in het slagen van onze onderneming. Zelfs alle drie de banken die we bezochten! Het kan niet op. We zijn zo VRE-SE-LIJK blij. Maar nee, de vlag kan nog niet uit. Ga maar even zitten.
No tengo dinero
Nadat we woensdagavond, onder het genot van een glaasje Tierra Blanca (zalige droge witte wijn uit de regio Cádiz), ons businessplan, de cijfertjes en eventuele pittige vragen doornamen, sliepen we (wonder boven wonder) heerlijk. Kim liep de volgende ochtend vrolijk te neuriën. Op zich gezellig en ontspannen, ware het niet dat No tengo dinero onder haar innerlijke repeatknop zat.
Ze zat er faliekant naast. Na drie totaal verschillende gesprekken, konden we aan het eind van de middag kiezen uit drie banken die het avontuur met ons willen aangaan. Alle drie even enthousiast over ons businessplan. Maar bovenal geïnspireerd door onze liefde voor Chiclana en onze wil om dit bedrijf op te zetten. De opmerkzame lezer heeft het al gezien, we spreken officieel niet meer over een droom. Las dos hermanas is niet langer een droom maar officieel een doel.

Later komt de kater
Voordat we vrijdagavond weer naar huis zouden vliegen, hadden we nog een horde te nemen. De gemeente.
We voelden ons oppermachtig, dit varkentje zouden we ook wel wassen. Kim neuriede vrolijk een ander deuntje. Die gin tonic van de vorige avond had ons gelukkig geen kater bezorgd.
Die kwam later. Aan tafel bij de gemeente.
De finca, onze ideale locatie. Daar waar we onze gasten al zagen relaxen onder de bananenboom aan het zwembad. De plek waar Don Ron onder luid ‘Porom pom pom’ gezang de planten zou snoeien, terwijl ‘Info Olga’ op de veranda onze gasten tips zou geven die in geen reisgidsje te vinden zijn. De finca die totaal voldoet aan onze wensen, staat in een gebied waarvoor geen B&B vergunningen worden afgegeven. De dames van de gemeente waren stellig in hun uitspraak.
Hadden ze gerekend op twee hermanas die vervolgens alles uit de kast haalden om ze te overtuigen van het feit dat regels best een beetje mogen worden gebogen? Dat hadden ze niet.
We hoefden alleen maar te beginnen met praten en de vibe kwam als vanzelf. Ogen gingen stralen, harten sneller kloppen … We zagen het gebeuren, precies zoals gisteren bij de bankdirecteuren.
‘Nou goed. We zullen jullie project grondig bestuderen en kijken daarna of er ergens nog een mouw aan te passen is. Ok?’
Ok?! Meid, al wil je dat we de rest van je leven de grond kussen waarop je loopt.
Plan B?
Het gaat dus gebeuren mensen, B&B Las dos hermanas komt er! De banken hadden ieder een andere oplossing voor ons ‘magere’ startkapitaal, maar onoverkomelijk was het volgens geen van drie. We zullen jullie niet vervelen met de details. Wel kunnen we met ons hand op het hart zeggen dat we geen onnodige risico’s nemen. Misschien kunnen Zeeuws Meisje en Dagoberta Duck de bankmeneren zelfs wel een beetje tegen elkaar uitspelen.
De vergunning voor de finca is op dit moment de grootste zorg. Het is maar een geluk dat we niet genoeg geld hadden. Stel je voor dat we die finca al hadden gekocht (tien punten voor positiviteit ✓).
Naar een plan B-locatie hebben we al voorzichtig gekeken, maar we hopen uiteraard (toch nog) op goed nieuws van de gemeente.
We durven het bijna niet te vragen … maar tot nu toe hebben jullie duimen en kaarsjes wel heel erg geholpen.
Dit geeft de burger moed. Ik zal nog maar even doorgaan met duimen. Ik voel ze toch al niet meer. 😂😂😂😂
LikeGeliked door 1 persoon
Ja he? We zijn zo blij! Het gaat gewoon lukken. En allemaal dankzij ‘de duimen van Eduard’ 👍🏻👍🏻
LikeLike
Ben ik toch nog ergens goed voor op mijn ouwe dag . 😜😘
Het gaat jullie lukken. Ik voel het aan mijn water.
LikeLike