Na de zoveelste teleurstelling in Chiclana, hebben we besloten de handdoek in de ring te gooien. In 72 uur ging onze stemming van euforisch naar een historisch dieptepunt. Het is mooi geweest. Na de teleurstelling over de finca, bezochten we afgelopen maandag een bestaande Bed & Breakfast. Dit zou onze laatste kans in Chiclana zijn.

Op deze B&B zat al een vergunning, die wij bij de koop van het complex automatisch mee zouden kopen. Uiteraard hadden we dit geverifieerd bij de instanties en bleek het inderdaad zo te zijn.
De B&B overtrof onze verwachtingen. De vraagprijs lag boven budget, maar er hoefde lang niet zoveel te worden verbouwd als in de finca. Bovendien viel er over de prijs nog te onderhandelen. Een positieve bouwkundige keuring en een aanscherping van ons businessplan zou de bank overtuigen. Totaal happy proostten we maandagavond op Plan B.

Weer thuis gingen we direct aan de slag. We vroegen de papieren op bij de makelaar … en het ging faliekant mis. De bestaande vergunning bleek niet in orde. Bovendien kwam de makelaar met allerlei smoesjes over waarom hij de jaarcijfers niet kon aanleveren. Kortom: het tv-programma Ik Vertrek had ervan gesmuld.
Maar wij niet. Na lag debatteren en nog langer janken en schelden hebben we besloten Chiclana de rug toe te keren.
Het was ook eigenlijk te mooi om waar te zijn … hoe kun je nou zonder een startkapitaal een bedrijf beginnen? Maar onze droom werd een doel en, mede dankzij de steun en opbeurende woorden van onze donateurs, volgers, vrienden en familie, werd ons doel steeds meer een mogelijkheid.

We hebben in de afgelopen 2,5 jaar meer gespaard dan we ooit voor mogelijk hielden. Maar het is niet genoeg om een financiering te krijgen voor de locaties in Chiclana waarvoor wél vergunningen worden afgegeven. Voor nu stoppen we daarom met de zoektocht in Chiclana.
Omdat we de belofte die we deden ten tijde van onze crowdfundactie niet kunnen waarmaken, hebben we aan alle donateurs meegedeeld dat we hun donatie willen teruggeven. Inmiddels hebben we ook hierop weer hartverwarmende reacties ontvangen. De meesten willen zelfs de donatie niet retour.
We sparen zelf gewoon door, we hebben immers nog 2,5 jaar te gaan voordat we de door ons gestelde deadline bereiken. Voorlopig hebben we nog steeds genoeg kleding in de kast hangen en die avondjes in de kroeg missen we eigenlijk ook helemaal niet.  Wellicht hebben we aan het eind van deze 2,5 jaar wel voldoende startkapitaal bij elkaar gespaard om een pand op de juiste locatie in Chiclana te kunnen kopen. Of vinden we gedurende deze periode een mooi pareltje op een andere locatie?

We doen even een stapje terug. Deze teleurstelling heeft er flink ingehakt. In ons hart waren we al Chiclaneras.
Maar dit is geen ‘adios’. Het is slechts een hasta la vista beebie.