Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Vol goede moed vlogen we vorige week naar Valencia. Na maanden research en overleg waren we ervan overtuigd dat Valencia zelfs een betere locatie voor onze droom zou zijn. Beter weer, goedkopere vluchten, meer ontwikkeld, het kon niet op. We gingen ervoor. Wij hadden dat hele Andalusië toch niet nodig?

Helaas liep het niet zoals verwacht.
De B&B die we gingen bekijken, bleek niet zo geweldig. Laten we het zo zeggen: de foto’s op de website waren van minstens tien jaar geleden … waarna er geen onderhoud meer had plaatsgevonden. ‘Daar moeten we doorheen kijken,’ drukten we elkaar op ’t hart, ‘genoeg handen die ons willen helpen met klussen. Bovendien kunnen we hierdoor vast een hoop van de vraagprijs afsnoepen.’
Montserrat bleek wel een superleuk dorp. De omgeving is prachtig. Zodra je de lelijke buitenwijken van Valencia achter je laat en de snelweg verlaat, kom je in een sinaasappelwonderland waar je U tegen zegt. Eerlijk is eerlijk.
Maar … nou ja, dat dus … continu een ‘maar’.

Valencia pakte ons ook niet. En dat is niet eerlijk. Iedereen die we de afgelopen tijd spraken, was laaiend enthousiast over de stad. Het móet dus wel een mooie stad zijn. Maar wij zagen het niet. De enige plek waar ons hart wél sneller ging kloppen was Plaza de la Virgen, in het oude centrum. Omdat het op Cádiz leek. En het enige moment dat we écht schaterlachten was toen we met twee Andalusen op een terras zaten.  Het kwartje viel, we misten Andalusië als loco! We zijn er (nog) niet klaar voor om afstand te nemen van ons geliefde Jerez, Cádiz, en de machtige Atlantische Oceaan.

Uiteraard hebben we zakelijk wél onze ogen goed opengehouden tijdens dit verblijf in de Communidad Valenciana. We willen het niet helemaal afschrijven. Net als aan de Costa de la Luz, is het hier een paradijs voor golfers, vogelaars, surfers, mountainbikers en hikers. Voor een stedentrip is de omgeving van Valencia uitermate geschikt en ook voor enotoerisme (wijn!) moet je hier zijn.  Genoeg mogelijkheden voor een bloeiend bedrijf.

Valencia

Wat er ook gebeurt

Altijd blijven lachen

Paella Valenciana – no comment 😦

Montserrat – prachtig

We hadden zelfs volle maan

En de Cava Feria!

Even gek doen

Wat nu?
We hebben tijd nodig. Afkicken van, misschien wel rouwen om, Chiclana en Andalusië in het algemeen. Terwijl we verder zoeken naar de ideale locatie. Gaan we toch nog eens goed zoeken in Andalusië? Naar een bestaande B&B, mét vergunning. Die móet er toch zijn? Of toch definitief een streep zetten door Andalusië en er echt maar eens goed om janken? Want een ding is zeker, zolang we ons nog maar een pietsie Holandaluza voelen, wordt het ergens anders erg moeilijk.

Wordt (vast en zeker) vervolgd …